VN3 verwent haar thuispubliek nog 1x met een demonstratie tegen TAVV

Nispen van 3

5 - 1

TAVV 3

Competitie

5e klasse 02

Datum

4 mei 2024 13:00

Scheidsrechter

A.P.J. Opdam

Accommodatie

Sportpark De Zilk
Sportlaan 31
2191XH
DE ZILK
tel. 0252-518112

Beste vrienden en vriendinnen van de club. Op zaterdag 4 mei was het dan zover. De laatste thuiswedstrijd voor de mannen van VN3 stond op het programma. Het is een feest geweest dit seizoen voor de boys om met elkaar wekelijks te strijden voor de punten en de prijzen. Helaas hebben we de cruciale wedstrijden aan het einde van het seizoen niet in winst om weten te zetten en stranden wij in schoonheid. We waren de leukste ploeg dit seizoen om naar te kijken. Statistieken vermelden dat we de meeste schoten op goal, de meeste uitgespeelde aanvallen, het meeste balbezit, de meeste supporters, de minste overtredingen en de meeste kansen tegen allemaal op naam staat van VN3. Het was werkelijk waar een heel mooi seizoen voor het echte vlaggenschip van de club. Allemaal homegrown boys, dat doet het dorp goed. De boys die het spelletje vaardig werden bij u om de hoek hebben dit seizoen het dorp en de club op de kaart gezet. Zowel in het binnenland en het buitenland werden de voorpagina’s volgeschreven met informatie over die kleine ploeg aan de westkant van Nederland, daar aan het strand. Longfield!

We zijn nu stiekem al naar volgend seizoen aan het kijken. Voor oriënteren, want we willen weer sterker terug komen. Het enige voordeel aan de titel niet halen is dat de honger volgend seizoen nog groter is om wel te claimen waar we recht op hebben. We moeten onszelf en ons spel verbeteren en uitdagen om volgend seizoen op het bordes te eindigen. We zijn al met spelers in gesprek om ze te behouden of aan te trekken. Een frisse wind om het team te voorzien van nieuwe ideeën. We willen de technische staf uitbreiden met meer kennis en ervaring en positieve energie.

De jonge Cody heeft ook een idee. Hij stelt voor om een podcast show te maken, en hij heeft mij opgebeld of ik dat idee misschien zou willen promoten in het nieuwe verslag. Ik ga akkoord met dit idee en stel voor dat we ergens afspreken voor een gezellig gesprek. Even aan mama vragen krijg ik voor antwoord terug. Na 2 minuten in de wacht te hebben gestaan en moeder en zoon te hebben horen kibbelen zegt hij enthousiast dat het goed is. Maar hij moet wel weer om 21.00 uur thuis zijn. Zullen we in een mooie lunchroom in Noordwijk afspreken, vraag ik hem. Maar Cody wil graag afspreken bij kids zoo in Noordwijkerhout. Dit weiger ik en moeder Margie stelt dan voor dat het ook bij de familie Zonneveld kan. Dan maakt ik lekker pannenkoeken en daarna krijgen jullie een ijsje zegt ze spontaan. Heerlijk denk ik dan, dat slaat Clark niet af natuurlijk. Tot morgen!

Vrijdag avond rond half 6 meld ik me in de Zilk voor een gezellig etentje en het gesprek met en hij de familie Zonneveld. Als ik heb aangebeld doet Moeder Zonneveld de deur open en verwelkomt mij vriendelijk. Je bent vroeg zegt ze. Ik zal de kinderen even roepen. Ik loop alvast naar binnen en zie dat de tafel keurig gedekt is voor 6 personen. Als ik om me heen kijk zie ik een hoek met veel speelgoed staan en in de andere hoek zit vader Zonneveld met een indianentooi op zijn hoofd op een berenvel. Ook rookt hij een vredespijp en drinkt hij saki. Eerst denk ik dat het symbolisch bedoeld is en dat hij zich als het opperhoofd van de familie ziet. Maar ik kom er al snel achter dat hij helemaal fan is van indianenverhalen en hij neemt het allemaal erg serieus. Het verklaart wel waarom ik mijn auto naast een wigwam heb moeten parkeren. Hij begroet me met “How” en steekt een platte hand op. René oppert ook om de kinderen te roepen met rooksignalen en loopt richting zijn wigwam waar een kampvuur voor staat. Vijf minuten later komen Cody en Luna binnen, eerst even omkleden hoor ik Margie roepen. Ze zijn namelijk drijfnat van het waterballonnen gevecht wat plaatst vond met de andere kinderen uit de buurt. Als we eenmaal aan tafel zitten tovert Margie een paar heerlijk uitziende pannenkoeken op tafel. Ze zien er heerlijk uit mevrouw zeg ik dan, je mag me Margie noemen antwoord ze. En mij mag je “grote boom” noemen zegt René dan. Vlak voor dat ik mijn eerste hap wil nemen zwaait de deur open. “Bad boy Bren is in the house” hoor ik Bren zelf zeggen. Als de rook van de rookmachine eenmaal wegtrekt zie ik Bren in de deur opening staan. Onherkenbaar dat wel, Bren heeft een leren jas aan en een bandanna in zijn haar, hij heeft veel te grote oorbellen in en hij heeft een ooglapje op. Wat een entree denk ik dan. Coole gozer is het toch. Bren die ook in het team van VN3 speelt eet ook gezellig mee. Tijdens het eten vraag ik aan het gezin hoe het leven staat. We zijn een gezegend gezin zegt René dan en hij neemt nog een slok uit zijn karaf. Vlak voor dat ik de volgende vraag wil stellen zie ik dat Luna lippenstift op doet en foto’s van Monica Geuze naar me zit te signaleren via haar telefoon en geeft me daarna een knipoog. Dan tikt Margie me aan en zegt dat ze zo geniet van VN3 dit seizoen en vraagt me of ik minder kritisch kan zijn in de kranten. Ik moet haar helaas teleurstellen want ik ben en blijf een professional. Ik moet neutraal blijven en persoonlijke relaties en zaken niet mijn werk laten beïnvloeden. Hebben jullie favoriete spelers in het team vraag ik aan het gezin. Vol trots zeggen ze alle 4 Bren. Beetje lullig want Cody zit er ook gewoon bij maar ze zijn wel eerlijk. Bren is de lieveling van het gezin. “The showman” zegt Margie trots en Luna knikt instemmend. Bren kiest zelf voor Kenny. Dit verbaast me niets en ik stap snel over dit antwoord heen en vraag de familie naar de podcast plannen van Cody. We zijn erg trots op onze kleine man zegt Luna dan. Margie zegt dat ze hopen dat de opnames snel beginnen want ze hebben grootse plannen. Hoe gaat de podcast heten vraag ik dan. “Keep up with Coco” zegt Cody dan. Ik wil graag opnemen in Hawaii zegt Cody. Vanwege de “ocean sounds” en de omgeving, heerlijk in het zonnetje en dat mijn haar er op z’n blondste uit ziet. Ik merk op dat een podcast alleen geluid is maar daar gaat hij niet op in. De club betaald dus we gaan lekker die kant op zegt hij met een grote glimlach. Wie staan er allemaal op de lijst om een uitnodiging te krijgen voor je show? Dat kan ik je niet vertellen zegt Cody dan, maar ik beloof je dat het grote namen uit de scène zullen zijn. Ik vraag me hardop af welke scène hij bedoelt maar ik geniet intens van de overheerlijke pannenkoeken van Margie. Na het eten krijgen we allemaal een ijsje en pakt bren alvast wat dekentjes omdat het filmavond is. Ik bedankt het gezin vriendelijk en ik ga er weer vandoor, want er is werk aan de winkel. Fijne avond allemaal en bedankt voor een leuke avond zeg ik dan. Als ik richting huis rij zie ik in mijn spiegels grote vlammen komen vanuit de Zilk komen, volgens mij staat de duinpan in de fik, dat zal grote boom wel zijn met z’n rooksignalen denk ik dan. En ik denk terug aan een mooie avond.

Op zaterdag klokslag 12 in de middag verzamelen de boys van VN3 zich op de club voor de laatste thuiswedstrijd van het seizoen. Mixed feelings hoor ik iedereen zeggen. De mannen zijn blij dat ze weer mogen spelen maar weten ook dat er voorlopig geen wedstrijden meer zijn. Ondanks dat dit de laatste thuiswedstrijd is missen we alsnog de nodige spelers. Niels zit nog altijd in IJsland. Hij is inmiddels geliefd en gewaardeerd door de locals en twijfelt of hij nog wel terug wil komen. Matthijs en Bram zijn nog niet toe aan 2x spelen in de week en die moeten we zelfs aan het einde van het seizoen rustig brengen. Luc van Saase is een realistische jongen en blijft liever weg van het voetbalveld. Grensrechter van Saase ligt opnieuw in het ziekenhuis, het zit de beste man ook niet mee ook. Hij werd op zijn eerste werkdag onterecht beticht van grensoverschrijdend gedrag en is opgewacht en in elkaar gemept door een groep feministen. Beterschap gewenst, opnieuw! En Koen zoals altijd motiverend voor de ontwikkeling van de jongens en het spel, hij is mentaal aanwezig en zit in de koppies van de spelers met zijn mooie nieuwe kapsel. Koen is naar de kapper geweest en heeft er voor de verandering een lekker lente kleurtje in laten spoelen. Good for him! Ryan mag wel weer starten. Ryan en Koen zijn goede vrienden en leermeester koen heeft hem weer in genade aangenomen. Maar dit is echt je laatste kans, dat zegt hij er wel bij. Maar daarna is er weer de bekende knuffel.

Mark neemt dan het voortouw en neemt de ploeg mee de kleedkamer in om de boel weer op orde te brengen speelt hij een inspirerend liedje op zijn tamboerijn. Je ziet de koppies 1 voor 1 weer opvrolijken en dan is iedereen weer bij de les. Daarna gaat de jbl partybox aan en de stemming zit er weer helemaal in. Als we allemaal in tenue zitten komt Koen binnen in bikini om de ploeg te voorzien van prestatiedruk. Hij heeft eisen, en een plan en als we dat uitvoeren dan gaat hij zijn trainers papieren halen. Het is een mastermind, een strateeg, een jongen uit de wijk en een man van het volk! Iemand van wie je wil dat hij het gezicht van de club is. Zeker met deze zomerse coupé! Na de wonderlijke woorden van Koen stappen we vol goede moed het veld op. Opwarmen en die bal laten rollen. Tover ballen wil ik zien, roept Koen langs de lijn. Als we warm zijn gaan we de kleedkamer nog 1 keer in voor de laatste voorbereidingen zoals de scheenbeschermers aan te doen, de haartjes strak en de bandjes in te doen, ok te om te bidden en elkaar nog een keer op te peppen en als we dan opnieuw het veld willen betreden zien we dat de mannen van TAVV een erehaag hebben gemaakt om de smaakmaker van de competitie op een waardige manier te ontvangen op het veld. Een mooi moment voor de sport wereld. Mike die als laatste het veld betreed krijgt nog een dikke knuffel van de scheidsrechter en dan gaan we echt gaan beginnen.

De wedstrijd

We openen sterk zoals altijd staan we snel weer op hun helft te tikken. Het bal tempo is van hoog niveau en na een goede combinatie via de linkerkant spelen we Cody vrij voor de goal. Cody trekt naar binnen en haalt fenomenaal uit. 0-1 voor de smaakmaker van de competitie en dat binnen 2 minuten. We tillen de beste man op die vandaag zijn laatste wedstrijd van het seizoen speelt. Heel de dag al was het maar de vraag of de jongeling zijn emoties onder controle kon houden en of hij met de druk om zou kunnen gaan maar hij levert direct. We zijn blij en we zijn trots. Ook de familie Zonneveld viert dit groots langs de kant met confetti en ander soort knal vuurwerk. Na de brand van gisteren heeft grote boom namelijk een verbod gehad op openbaar spelen met vuur. Na de sterke opening houdt VN3 de druk er vol op. Aanval op aanval tegen het laag geklasseerde TAVV dat alleen maar kan tegenhouden en hopen dat ze niet een flink pak slaag krijgen in de Zilk. Na 20 minuten moeten we onze tank op het middenveld en sprint wonder Stan van Maris noodgedwongen wisselen. Stan die er afgelopen woensdag nog een rush ala Garrett Bale uit gooide tegen Noordwijk is daar nog niet helemaal van hersteld, wat wij volkomen begrijpen. Het lichaam heeft rust nodig. We voegen Scott toe op het middenveld en pakken daarna de draad weer op. We spelen daarna eigenlijk onrustig en maken te vaak de verkeerde keuze waardoor onze tegenstander er sporadisch uit kan komen. Dit resulteert verder niet in kansen maar het is wel tijd dan VN3 weer wakker geschut wordt want de fut lijkt er een beetje uit. Dan is er toch weer de combinatie tussen Mike en Cody en Mike mag het afmaken. Vlak voor rust knalt hij de bal tegen de touwen en komen we op 2-0. Als het rustsignaal klinkt zie ik vrolijke zilkers richting de kleedkamer lopen. Met minimale inspanning, zo lijkt het, staan ze toch mooi op 2-0 voor en zal Koen zich gaan aanmelden voor de cursus.

In de rust drinken we limonade en spelen we op onze telefoon en draaien we exotisch muziek. Dan komt Koen binnen. Hij ziet er blij en tevreden uit, maar hij is dat nog niet. Slordig roept hij, slordig, slordig, slordig!!! Daarna gooit hij de deur weer dicht en neemt hij de benen weer. We denken dat hij bedoelt dat we slordig spelen en we moeten hem niet meer laten vallen. Vol goede moed en gemotiveerd pakken we het in de tweede helft weer op denken we dan. Wat een spreker is het toch, hij heeft maar 1 woord nodig en heel ploeg staat weer op scherp! We brengen Job en Kenny erbij en Phil en Mike mogen even naar de kant om te rusten.

Vlak na rust vallen we weer aan. We zijn heer en meester in eigen huis om Koen te overtuigen dat we zijn visie machtig zijn openen we weer sterk. Met schoten uit de eerste, 2e en 3e lijn proberen we de score uit te breiden. Met scherpe voorzetten en perfect positiespel tikken wij onze tegenstander helemaal ziek. Duizelig lopen ze erbij. Dan is het Kenny die er op links doorheen is en de bal zoals Dennis Bergkamp dat in zijn tijd bij Ajax deed over de keeper heen stift. Een staande ovatie van de fans, teamgenoten maar ook van zijn tegenstanders volgt. Een diepe buiging van bren die op z’n knieën voor hem gaat zitten om denkbeeldig zijn schoen te poetsen, toch? Naja iig geval vieren we deze goal groots, een beauty van de man die iedere bal met buitenkant rechts of met de hak probeert door te spelen. Onze tegenstander raakt gefrustreerd en is er klaar mee. Ze worden week in week uit vernederd en er zijn veel nederlagen, sportief als we zijn gunnen we ze een goaltje. Alsjeblieft zeggen we vriendelijk, pak dit cadeautje maar uit. 3-1 om de sfeer en het feest niet te laten verpesten zoeken we daarna de aanval weer. Zoals Ajax in 95 begint het bij de keeper en via vele schijven bereiken we Dick. Dirreck hoeft niet na te denken en vuurt de bal met zijn linker in de bovenhoek. 4-1 voor de geliefde boys uit de Zilk. Opnieuw applaus van onze tegenstander, zij weten ook dat ze een demonstratie voorgeschoteld krijgen. Dan is bren doorgebroken, de man die nog niet gescoord heeft maar daar wel altijd patent op heeft. De vijandige keeper kan hem niet bijhouden en moet hem neerhalen. Onsportief maar ook weer begrijpelijk, maar gelukkig wijst onze scheidsrechter naar de stip. Een gele kaart volgt en een penalty voor de smaakmaker. Alex is een specialist en claimt de bal. Hij legt de bal neer, meet zijn passen uit, lacht de keeper nog even arrogant uit en schiet hem dan meedogenloos hard tegen het net. Wat een feest is het weer, alle supporters krijgen voorgeschoteld waar ze voor gekomen zijn. In alle aspecten van het spel is hun ploeg de baas vandaag. TAVV smeekt daarna om genade, op de knieën gaan ze en ze bidden tot God en wijzen met hun vingers omhoog. Alsjeblieft laat het afgelopen zijn horen we ze zeggen, ze kunnen namelijk niet meer. En de boys van VN3 en de scheidsrechter zijn welwillend en laten de wedstrijd dan maar beëindigen. Huilend lopen ze dan van het veld, ze bedanken ons voor de les en de show en gaan dan weer richting de polder. De mannen van VN3 lopen na de wedstrijd nog een ereronde om het trouwe publiek te bedanken voor hun steun dit seizoen. Aanvoerder en coach Koen neemt nog even de microfoon en spreekt het volk toe. Iedereen bedankt en tot volgend jaar zegt hij. Kort maar krachtig. We kunnen helaas geen zilverwerk omhoog houden dus dit is exact een gepast einde.

In de kleedkamer is er een klein feestje, want er staat nog een uitwedstrijd op het programma op zaterdag 25 mei. Dan zullen de boys van 3 spelen in het nieuwe uit tenue van 2024/2025. Ze zullen een voorproefje geven van wat aankomend seizoen de doelstelling zal zijn. En er zal een feest volgen, want dan is het seizoen echt helemaal klaar voor de boys. Ik ben uitgenodigd voor deze heuglijke dag en zal uiteraard mijn verslag weer met het volk delen.

Namens alle zilkse thuis supporters wil ik de boys van VN3 bedanken voor de mooie zaterdagen in eigen huis. Jullie hebben nooit teleurgesteld en wij hebben van jullie genoten. Er was altijd spektakel, mooi verzorgd voetbal, een idee aan de bal, individuele klasse, mooie goals, positieve energie, een sterke defensieve linie achterin, een showboy op de goal en er stond een eenheid waar we als publiek trots op kunnen zijn.

Tot 25 mei!

Clark Kent