Deze week was er veel aandacht voor de ploeg uit de zilk. Journalisten uit binnen en buitenland kwamen richting onze streek om spelers te spreken en verslag te kunnen doen van de voorbereiding en de wedstrijd zelf. U heeft ze vast zien rijden op de oranje fietsen, of in witte busjes of in kampers langs de leidschevaart. Het Gallië van Nederland, the underdog, de parel van de bollenstreek, klein duimpje, het sprookje van Leicester City in Nederland. De kranten stonden er vol mee. Iedereen hoopte dat de sympathieke Zilkers er met de winst vandoor zouden gaan en dat zilverwerk in de prijzenkast van de club zou komen. Er waren zelfs al geruchten over een VN3 museum. Maar laten we niet te ver op de zaken vooruit lopen. Eerst moet de topper nog worden gewonnen, anders komt er waarschijnlijk alleen een documentaire.

 

 

 

Omdat er zoveel aandacht was ook tijdens de training hebben de boys van 3 besloten om een persconferentie te geven en daarbij de media de kans te geven om wat vragen op hun helden af te vuren. Omdat de kantine van de club te klein was hebben we besloten deze te geven in het NH Conference Centre Leeuwenhorst. We konden een mooie deal maken waarbij we er allemaal financieel op vooruit gaan. Omdat niet iedereen geschikt is om het team verbaal te vertegenwoordigen schuiven we een select groepje spelers naar voren om aan tafel plaats te nemen. GK Ryan krijgt de kans om te spreken, de normaal gesproken bescheiden jongen is een man van de achtergrond maar nu is hij graag een keer aan het woord. Minister van defensie Mark van Saase neemt plaats. Spreker en verbinder Dick Verhoeven en aanvalsleider Mike van Haaster zullen de vragen beantwoorden en hun mening delen met het volk.

 

 

 

Bij binnenkomst is de sfeer gemoedelijk en gezellig, Koen heeft zich aangemeld als gastheer en heet iedereen van harte welkom en als iedereen zit en een hapje en een drankje heeft gekregen kan de happening beginnen. We hebben Jeroen van haaster aangewezen als perschef. Jeroen is namelijk iemand die gezag heeft en uitstraalt en zo de zaal naar zijn hand kan zetten. Het AD wil graag weten hoe de sfeer is binnen de groep. Mike antwoord met “gezellig” maar we zijn ook scherp en duidelijk tegenover elkaar als het niet draait. De Volkskrant wil graag weten of er een plan B is als het niet draait. Het viertal lacht hem hard uit, nee die hebben we niet, plan A heeft werkt eigenlijk altijd, zegt Dick. De Telegraaf is kritisch en vraagt of Jeroen van Iperen alweer benaderd is omdat Ryan te klein zou zijn. Ryan zelf reageert niet en neemt nog een hap van zijn broodje pindakaas. Mark zegt dat zolang wij de schoten blokkeren er geen problemen kunnen ontstaan en anders gooien we hem zelf omhoog. Het zijn daarna uitsmijters Rick en Marc de Groot die de journalisten van de Telegraaf er hardhandig uit gooien en de ontspannen sfeer weer terug brengen in de zaal. Het Zilks Dagblad wil graag weten wat het geheim achter het tot nu toe succesvolle seizoen is. Dick zegt dat het aan de VN3 playlist ligt, door die playlist pakt iedereen voor de wedstrijd zijn eigen momentje krijgen we de nodige prikkels en valt de puzzel mentaal in elkaar en staan alle neuzen de zelfde kant op. Wat als de wedstrijd toch niet wordt gewonnen? Vraagt een journalist van het Haarlems Dagblad. Jeroen knikt en opnieuw treed het duo de Groot op en is er weer een stukje meer ruimte in de zaal. Het Brabants Dagblad wil graag van Mike weten hoe zijn band met Cody is, de 2 vinden elkaar makkelijk de laatste tijd en dat resulteert in doelpunten. Ja Co is m’n maat zegt Mike, na de wedstrijd gaan we vaak disco rolschaatsen, dat versterkt de band. Wat was tot nu toe de mooiste wedstrijd wil de Italiaanse sportkrant La Gazzetta dello Sport weten. Nadat Jeroen de vraag heeft vertaald, beantwoord Mark de vraag. TAVV uit, dat was de wederopstanding van het team. De krant meld dan dat hij zelf die wedstrijd niet speelde, Mark denkt na en zegt dat hij verder wil naar de volgende vraag. De Spaanse journalist van El Mundo Deportivo wil graag weten welke speler het meeste humor heeft. Het viertal analyseert het team en uiteindelijk zijn ze het er gezamenlijk over eens dat die titel behoort aan Aak. De rechtsback die ons wekelijks anekdotes verteld over zijn avonturen in het binnen en buitenland. Een man die van dinsdagochtend tot zondag avond weekend kan vieren en zo het nodige meegemaakt heeft in zijn wilde leven. The Guardian wil nog weten over het spelsysteem. Het is 2024 en jullie spelen nog steeds 433. Dat is niet van deze tijd vinden ze. Ryan reageert, de Nederlandse voetbal school heeft altijd de wereld gedomineerd en alle grote clubs willen spelen zoals Ajax dat deed in 95, net als wij dit seizoen doen. Soms is er contact met Manchester en vragen we Pep en Erik om advies. Jeroen sluit dan af en bedankt de pers en de spelers voor dit open gesprek en wenst ons succes morgen. Dj SpongeBob Job van Eeden zet dan wat carnavalsmuziek op en in de polonaise verlaten we het congrescentrum, wat een feest. 

 

 

 

Op de wedstrijddag zelf regent het en is het somber weer helaas. Onze spelers arriveren gezamenlijk, heel de Zilk staat in de Sportlaan juichend langs de weg als de bus met spelers passeert. Het geeft het team nog meer energie en motivatie om te winnen. Verblind door alle flitsen van de camera’s lopen we naar de accommodatie. In de kleedkamer staat de muziek aan en zit iedereen in zijn eigen focus. Kort voor de wedstrijd nemen we gezamenlijk de tactiek door en willen we verrassen met tactische afspraken en zo voor paniek zorgen bij onze tegenstander. Tijdens de warming-up zijn we scherp en laten de bal op een buitenaards hoog tempo gaan. Alle ballen zijn op maat en alle eerste aannames zijn goed. Dat geeft ons dat kleine beetje extra tijd om de juiste keuzes te maken. Tijdens het afronden gaan de ballen of in de kruising of tegen de handen van Ryan aan. We zitten er lekker in en we zijn er klaar voor. Vlak voor de wedstrijd gooien we boeketten bloemen in het publiek die we van Keukenhof gesponsord hebben gekregen. In Keukenhof profiteren ze namelijk ook van het bezoekersaantal dit weekend en zijn de kleine club uit de Zilk dankbaar. 

 

 

 

Deze week hebben we een nieuwe grensrechter, Bart Duivenvoorde heeft in een dronken bui aangeboden de vlag over te nemen van meneer van Saase. We zijn blij met dit aanbod alleen 5 minuten voor de wedstrijd hebben we de beste man nog niet gezien, Job neemt de eerste minuten waar van zijn ex “huisgenoot”. 

 

 

 

De wedstrijd 

 

 

 

We openen sterk en laten de bal de eerste minuten gaan zodat iedereen even het gevoel te pakken heeft. We vallen aan maar de echte grote kansen blijven nog uit. EMM speelt ook sterk en geconcentreerd en geeft weinig ruimte weg. Dan komen we er eindelijk toch doorheen, zoals de Nederlandse voetbal school het graag ziet combineren we er vanaf links doorheen, maximaal 2x raken en onze tegenstander is overal te laat. Mike mag dan aanleggen en knalt de bal vol overtuiging in de hoek van de goal. We staan 1-0 voor en juichen met zijn alle, het loopt zoals we vooraf hebben afgesproken. Onze tegenstander is dan wakker, met 2 wedstrijden minder dan ons staan ze op 5 punten achterstand en nu virtueel zelfs op 8 punten. Ze vallen aan en wij houden tegen. Ze spelen op en over het randje en verdienen minimaal 3x geel in de eerste helft als ze smerig doorlopen op Niels en op Coot en Mark die zelfs geblesseerde strijd moet staken. Toch kiest de scheidsrechter er niet voor om in te grijpen door een kaart te trekken en moeten we dit accepteren. Het wordt grimmig, ook wij kunnen uitdelen als dat nodig is. Dan is er weer een kans, Mike onderschept de bal op 30 meter en haalt uit maar helaas gaat zijn schot voorlangs. Er zijn ook kansen voor onze tegenstander maar onze verdediging is sterk en we houden stand. Vlak voor rust verliezen we de bal in het middenveld en in de counter worden we geklopt. De spits van onze tegenstander schiet de bal snoeihard over onze keeper heen in de korte hoek. Er is gefluit vanaf de tribune en de naam van van Iperen wordt gescandeerd, er zijn witte zakdoekjes, weg met die showboat roepen ze en Ryan Taylor is de gebeten hond. 1-1 bij rust.

 

 

 

In de rust zijn we eigenlijk ontspannen en vol vertrouwen. We spelen goed tegen een waardige tegenstander. Het kan alle kanten opgaan, daar zijn we ons van bewust. Maar vertrouwen in eigen kunnen en wij kunnen ze pakken vandaag. Eigenlijk heeft onze tegenstander maar 1 wapen. Een goede lange bal die maar 1x gunstig hoeft te vallen. We voegen 2 wissels toe en we gaan weer richting het toneel. 

 

 

 

Vlak na rust trappen wij af zoals de Duitsers laatst deden in een oefenduel tegen Frankrijk. Binnen 7 seconden pegelen wij de bal op doel alleen gaat deze op de lat in plaats van in de goal. Helaas, de uitvoering een 10 alleen dat kleine beetje geluk werd gemist. Dan gebeurd waar we voor vreesde de eerste 6 lange ballen werden onderschept maar nummer 7 schatten we dan toch verkeerd in en we komen achter 1-2. We moeten nu aanvallen en de boel herstellen. Minimaal 1x scoren want verliezen zou zeker onverdiend zijn. We krijgen kansen, linksbuiten Phil ramt de bal richting de korte hoek maar ziet zijn schot worden gekeerd. Dan is Dick er door en zijn voorzet komt voor de voeten van Cody, de man van de doelpunten de laatste weken, hij passeert en schiet op goal maar ziet zijn inzet vanaf de lijn. Het zit ook net niet mee. Zoals de hele wedstrijd al countert onze tegenstander en komen ze er een aantal keer gevaarlijk door. Gelukkig kan onze keeper het ze lastig genoeg maken en blijft die 3e goal uit. Wij vallen aan en zijn haastig opzoek naar de aansluiting. Dan toch weer uit een counter krijgen we de deksel op onze neus, 1-3. We kijken nog richting onze grensrechter Duivevoorde maar die heeft de vlag naar beneden. Het was buitenspel denken wij maar de goal telt. Toch blijven we vol vertrouwen spelen en op jacht naar doelpunten. Met onze kwaliteiten is dit mogelijk. Onze tegenstanders blijft irriteren, tijdrekken en uitdelen en onze scheidsrechter laat het allemaal gebeuren. Na 90 minuten staan we nog steeds achter en fluit de man af, er hadden nog minimaal 10 minuten bij gekund maar dat laat de arbiter na. Onverdiend is het. We verliezen deze wedstrijd en verlaten balend het toneel. Na de wedstrijd geeft de tegenstander ons een hand en complimenteert de smaakmaker met het vertoonde spel. Wij zeggen goed gespeeld maar weigeren om hun te feliciteren, we gaan en we blijven jagen. We zullen er altijd in blijven geloven. De strijd is nog niet gestreden. We hebben 15 punten die ons toebehoren. Het doel om die punten naar de Zilk te halen blijft. 

 

 

 

We gaan deze week weer scherp trainen want volgende week wacht ons een nieuwe derby! Noordwijk uit staat dan op het programma, een wedstrijd waar we weer naar uit kijken.

 

 

 

Clark Kent