Zonder zelf te spelen zijn wij die titel kwijt geraakt vorige week. Onrecht! Zo trots en geliefd als we 7 dagen lang waren, zo hard waren we weer gevallen. Veld 1 lag eruit en VN1 wijkt uit naar veld 2 en zaterdag 3 is afgelast. Met pijn ons hart accepteren wij deze regel. Maar goed als VN1 dan wint is er niks aan de hand.. dat was niet het geval. 

 

 

 

Alle privileges die wij de week daar voor hadden waren we weer kwijt. We moesten weer achteraan in de rij aansluiten in de supermarkt. In het restaurant krijgen we opeens weer de rekening aan het einde van de avond. En onze uitnodiging door linnaeushof was plots geannuleerd. Dat was misschien nog wel het ergste. Daar waren we namelijk echt aan toe, spelen bij Bennie Broek in de wortelberg. Alleen voor Rick is dit een meevaller want Rick is zelf groot fan en supporter van Duinrell. Daar bestaat nog wel is onenigheid over. Rick de Kikker of Bennie Broek? Beide zijn een belangrijk onderdeel van ons levensverhaal. De laatste keer dat wij in Duinrell zijn geweest waren we Philip uren lang kwijt in de ballenbak en kregen we Mike, Bram, Matthijs en Luc niet uit de kikkerbaan. Ook tijdens ons bezoek aan het tikkie bad liep niet alles over rozen. Zo kwam grensrechter van Saase vast te zitten in de blits en waren we Koen kwijt in de X-stream.

 

 

 

Het was een vermakelijke maar een vermoeiende dag. 

 

 

 

Ondanks het typische herfst weer stappen wij op woensdag avond met voldoende rekruten het trainingsveld op. De sfeer is gemoedelijk, we lopen er ondanks het herfstweer ontspannen bij. We trainen deze week op veld 3 achter gesloten deuren. We willen namelijk op zaterdag verrassen met corners, vrije trappen en andere dooie spel momenten. Phil heeft een paar varianten bedacht en stelt voor deze zelf uit te voeren. Koen lacht en grapt “dan moet je er wel instaan.” vanaf dat moment is de toon gezet. 

 

 

 

Deze week missen we weer een aantal spelers. Brandy en Monica zijn nog altijd op de eerder genoemde dreamdate. En ook is Niels tijdelijk niet inzetbaar. Niels is naar de andere kant van de wereld voor het WK cupcakes maken. Niels wil namelijk naam maken in de wereld van de gebakjes. Nou vriend, dat is je aardig gelukt! Succes en tot volgend jaar. En ook Luc van Saase is er niet bij, de reden dat ik hem nog niet eerder benoemd heb in mijn vorige verslagen is simpel. Luc is inmiddels zo lang geblesseerd dat ik hem vergeten was. Luc is een aanvaller binnen en buiten het veld. Luc is een klimaatactivist, eentje die al meerdere malen flink geraakt is door een waterkanon en dat is hoor en zichtbaar. Ook Phil heeft zich afgemeld, ziek!

 

 

 

Wel is onze beste vriend Matthijs laat minut van de partij. Daar zijn wij maar al te blij mee.

 

 

 

De wedstrijd 

 

 

 

Hoewel de zaterdagochtend nog zo mooi begon is het vanaf 9.00 gaan regenen en is het helaas nooit meer gestopt. Maar gelukkig spelen we op kunstgras dus zal de wedstrijd door gaan. Eindelijk mogen we weer, want de aftasting van afgelopen week was een domper voor de ploeg in vorm. Wij kunnen op dit moment iedere tegenstander aan, dat gevoel heerst. 

 

 

 

We starten met een aanvallende opstelling omdat wij de lakens willen en gaan uitdelen tegen de koploper en wij laten hun zien dat wij die titel verdienen. Vanaf de eerste minuut vliegen we er op. Helaas is de wedstrijd bal zacht en pas na een aantal minuten anticipeert de scheidsrechter en krijgen we een nieuwe. Het voetbal was daarvoor lastig, passing ging moeilijk en niet alles kwam aan. Daar had foreholte nog even geluk mee. Eenmaal met een betere bal kwamen wij in ons spel. Via links creëerde we veel kansen via Mike, maar helaas stond de keeper op zijn plek en pakte meerdere schoten. Hun waren ook gevaarlijk via een spits die zonder de bal te hebben steeds slim, goeie loop acties inzetten en zichzelf zo meerdere malen in kansrijke posities zetten. Voor de goal was hij nog niet scherp en zijn schoten gingen naast of Ryan pakte zijn momenten. Maar we waren gewaarschuwd. Helaas kregen we geel. Scott had een korte woordenwisseling met de scheidsrechter en kon 10 minuten vertrekken, doodzonde. Precies in die periode kregen we onterecht de 1-0 tegen. Onverdiend, maar hun speelde de man meer situatie goed uit en dat resulteerde in een goal door de eerder genoemde spits. Alles ging via zijn rechterbeen en dit schot met links verraste vriend en vijand. Maar toen kwamen wij, alsof we dit even nodig hadden. Mike passeerde vanaf links naar binnen en met een steek bal stuurde hij co naar binnen waar hij met zijn sterke been 1 op 1 kwam. BAM, met een enorme snelheid knalde hij de bal langs de goalie! 1-1 en ondanks een man minder hadden we de controle terug. Onze tegenstander werd onsportiever en deelde uit, dat kwam hun ook op geel te staan. Een overtreding op de middellijn werd hun fataal. Cody croste de bal voor en het was Dick die die bal binnen knikte. Beheerst legde hij hem met zijn hoofd in de lange hoek, 1-2. 

 

We hadden controle en we kwamen weer met 11 op het veld aanvallend voor de dag. Helaas geen goals meer vanaf onze kant. Vlak voor rust moesten we er toch nog een incasseren. Een speler die buitenspel stond wist binnen te knikken uit een vrije trap vanaf de zijkant. Onrecht maar helaas.. 2-2 bij rust.

 

 

 

In de rust neemt Dick het woord, we zijn beter en wij gaan winnen. Dat is de boodschap. We passen een aantal wissels toe. Bram, Mike en Mark komen erbij en Thijmen, Dick en Scott verlaten het veld. 

 

 

 

We nemen het heft in handen de 2e helft. We vallen aan en foreholte kan alleen maar verdedigen. Sporadisch komen ze er uit. Maar dan is keeper Ryan die de deur op sluit houdt. We drukken ze op hun helft. Wij hebben de bal en wij delen de lakens uit. Alsof we thuis spelen. Dit is ons terrein en wij vermaken het publiek. Angstig trappen ze de bal weg en rekken ze tijd als ze de mogelijkheid voor hebben. Koen krijgt een kans om vanaf de 16 aan te leggen, zijn schot gaat rakelings naast maar we komen in de buurt. Cody en Marc moeten dan helaas geblesseerd het veld verlaten. Een domper, maar de vervangers zijn gelijkwaardig dus gaan we er niet op achteruit. Wij blijven met man en macht aanvallen maar het levert ons geen goal meer op helaas. Ook geven we nauwelijks kansen weg. We staan als team sterk en iedereen levert zijn verdedigende arbeid. Dick en Mike komen nog wel dichtbij maar de echte 100% kans blijft uit. De scheidsrechter fluit af en een kreet van onze tegenstander volgt. Ze zijn blijkbaar blij dat het afgelopen is, ze zijn namelijk kapot gespeeld. Wij lopen enigszins teleurgesteld van het veld, want wij hadden die 3 punten verdiend en nu moesten we genoegen nemen met 1. Helaas. 

 

 

 

Volgende week nemen wij het op bij Teylingen, de club die dankzij ons nu boven aan staat. Weer een mooie uitdaging. We kunnen alleen maar trots achterom kijken en vol met vertrouwen deze week in gaan. Die bovenste plek is en blijft in zicht. 

 

 

 

En wij gaan jagen!! 

 

 

 

Tot volgend week

 

 

 

Clack Kent