Van Nispen weet Blauw-Zwart niet te verslaan in eenzijdig kansenfestijn

Door: Thomas van Houwelingen
Datum: 9-10-2022
 

Afgelopen zaterdag kwam Blauw-Zwart uit Wassenaar op bezoek in De Zilk. In de bekende opstelling (1-4-2-3-1) trad Van Nispen vol vertrouwen tegen deze lui aan, niet in de laatste plaats door de uitstekende wedstrijd vorige week tegen Quick Boys.

Ook in de wedstrijd tegen de Nerazzurri  van de regio speelden de Zilkse jongens geconcentreerd: de bal ging simpel van voet tot voet, de moeilijke hoge ballen werden tot een minimum beperkt en het overwicht was, in elk geval optisch, zeer groot. Jeroen, wiens teen weer voldoende hersteld was, strooide met slimme passjes vanaf het middenveld.

Tot enorme kansen leidde het surplus aan kwaliteit echter niet. Van Nispen was buitengewoon dreigend, doch net niet zorgvuldig in de eindpass. De blauwzwarte opponent had intussen vrijwel niets in de melk te brokkelen; keeper Teun had doodgemoedereerd een sigaretje kunnen roken naast de doelpaal, als hij dat gewild had. Dat was ook te danken aan de verdediging, die wederom stond als een huis. Met name Mick onderscheidde zich met uiterst degelijke intercepties en aanvallende intenties vanaf de linksbackpositie.

De enige écht grote kans van de eerste helft ontstond na een lekker hakje van Pieter op rechtsvoor Cas, die helaas het net niet kon vinden. Van Nispen moest het dus doen met de brilstand bij rust.

In de voetbalstatistiek wordt nogal eens gerekend met “Expected Goals” (xG), hetgeen een manier is om per (type) doelpoging zo ongeveer te kwantificeren wat de kans is dat de bal erin vliegt. Zo heeft een srafschop een hoge xG en wordt een schot van grote afstand of vanuit een moeilijke hoek een stuk lager ingeschaald. De ploeg die een hoge xG ten beste geeft, maar het net niet vindt, zal veel kansen hebben verprutst. Wie echter lage xG heeft, maar toch veel scoort, zal als zeer effectief (of gelukkig) te boek komen te staan.

Van Nispen behoorde, helaas, in de tweede helft tot die eerste categorie. Die stond namelijk bol van (dotten van) kansen. Een kleine selectie van alle mogelijkheden laat zien dat Toon maar net over kopte na een mooie actie van Jeroen, Pieter alleen op de keeper af ging maar deze op zijn weg vond, diezelfde Pieter nog eens tegen de paal schoot en Niels op het laatste moment de 1-0 op de schoen had na een mooi een-tweetje. Daarnaast was er nog een handjevol afstandsschoten van Duncan, Mick en Jordy die door de keeper werden gestopt of net over vlogen.

Tussen al het Zilkse geweld door duurde het uiteindelijk tot de 65^e minuut (!) voordat de Wassenaarse mannen een keer een kans(je) creëerden. Hun andere wapenfeit was vooral boosheid. Moord en brand werd geschreeuwd omdat ze geen penalty kregen na een onhandige glijpartij in de zestien. De dienstdoend coach liet zich daarop gaan met allerhande onverkwikkelijke verwensingen die de mogelijk best op te brengen sympathie voor zijn standpunt toch behoorlijk weg namen. Een Wassenaarse voorsprong was bovendien ontzettend tegen de verhoudingen in geweest.

De oplettende lezer raadt het al: toen de scheidsrechter voor de laatste keer floot, was de eindstand nul tegen nul. De licht frustrerende realiteit is dat Van Nispen echt -maar dan ook echt- had moeten winnen na al die kansen. Maar ja, "ook dat is voetbal", wil één van de beste en misschien wel oudste voetbalclichés dan.  

Niettemin biedt de wedstrijd ook voldoende aanknopingspunten: de nul is gehouden en het positiespel was alleraardigst. Die doelpunten gaan vast wel weer vallen. Te beginnen volgende week, uit tegen Lisse.